بررسی اثرات استئوتومی ساژیتال اسپلیت بر دامنه حرکات فک پائین متعاقب عقب بردن فک پائین

Authors

  • افشین حراجی استادیار گروه جراحی دهان فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
  • ناصر پور ابراهیم استادیار گروه جراحی دهان فک وصورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
Abstract:

مقدمه یکی از مهمترین مشکلات در جراحی ارتوگناتیک فک تحتانی و بخصوص استئوتومی دو طرفه ساژیتال اسپلیت، تغییرات دامنه حرکات فک پایین و بدنبال آن محدودیت حرکات فکی می باشد . هدف از این تحقیق، بررسی تغییرات در میزان حداکثر باز کردن دهان در ناحیه دندانهای ثنایا، تغییر در حرکات طرفی راست و چپ و پیشگرایی فک پائین قبل، در 3 ماه و 6 ماهه بعد از عمل و اثرات برنامه های مدون فیزیوتراپی بر روی افزایش این حرکات در بعد از جراحی، می باشد. مواد و روشها مطالعه انجام شده از نوع آینده نگر و در دسته مطالعات تجربی یا مداخله ای می باشد. این مطالعه بر روی 30 بیمار (18 نفر مونث، 12 نفر مذکر ) که در فاصله سنی 30-13 سال (متوسطه سنی 20 سال) قرار داشته اند، انجام گرفته است. برای تمام بیماران عمل جراحی ساژیتال اسپلیت به روش اپکر و با استفاده از هندپیس و فرز انجام  و ثابت سازی قطعات استخوانی با کاربرد 3 پیچ وضعیتی با قطر 2 میلی متر صورت گرفته است. برای تمام بیماران مقدار حداکثر باز شدن دهان در ناحیه ثنایایی، حرکت طرفی چپ و راست و حرکت پیش گرایی در فواصل زمانی قبل از درمان، 3 ماه و 6 ماه بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفته و در پایان ماه ششم، بیمارانی را که هنوز دارای محدودیت حرکات فکی بوده اند را به 2 گروه شاهد و آزمون تقسیم و اثرات 20 جلسه فیزیوتراپی بروش CPMرا بر روی آزمون ارزیابی و در پایان ماه نهم با گروه شاهد مقایسه نموده ایم. نتایج حاصله با آزمون Wilcoxonو آزمون Mann-Witneyمورد ارزیابی قرار گرفت.    یافته‌ها با گذشت 3 ماه از عمل جراحی، کاهش قابل ملاحظه ای در تمامی حرکات فک تحتانی صورت گرفته ولی در پایان ماه ششم 12 بیمار (40%) دارای محدودیت حرکات فکی در جهات حداکثر باز شدن دهان در ناحیه ثنایایی، و حرکت پیش گرایی بوده اند، بطوریکه دارای اختلاف معنی داری در این یافته می باشد. در پایان ماه نهم، در گروه شاهد تمامی بیماران دارای محدودیت حرکتی در جهات،حداکثر باز شدن دهان در ناحیه ثنایایی، و حرکت پیش گرایی بوده ولی در گروه آزمون تمامی بیماران دارای دامنه حرکات طبیعی فک پائین گردیده اند. به همین دلیل می توان انتظار داشت که با پیگیری مستمر بیماران، و با انجام فیزیوتراپی CPM، بیماران بتوانند به دامنه حرکات طبیعی قبل از عمل جراحی بازگردند. نتیجه‌گیری گزارشات مختلفی مبنی بر تأثیر جراحی ارتوگناتیک بر دامنه حرکات فک تحتانی وجود دارد. در این مطالعه عمل جراحی استئوتومی ساژیتال اسپلیت به جهت عقب بردن مندیبول باعث کاهش قابل ملاحظه ای در حرکات فکی خصوصاً، حداکثر باز شدن دهان در ناحیه ثنایایی، حرکت طرفی چپ و راست و حرکت پیش گرایی شده و این مشکلات متعاقب انجام برنامه های مدون فیزیوتراپی برطرف گردیده است. یافته های آماری ما نیز تا حدودی با یافته های سایرین منطبق ولی تفاوت عمده تحقیق ما با سایرین، استفاده از فیکساسیون سخت، عدم استفاده از فیکساسیون بین  فکی و استفاده 2 هفته ای از کشهای راهنمامی باشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی تغییرات زاویه گونیال مندیبل متعاقب جراحی عقب بردن فک پائین با تکنیک ساژیتال اسپیلیت دو طرفه

هدف: این مطالعه با هدف بررسی تغییر زاویه فک تحتانی گونیال بدنبال جراحی عقب بردن (Set Back) مندیبل با تکنیک استئوتومی ساژیتال اسپیلیت (BSSRO) فک تحتانی انجام گرفت. فرضیه این بود که با Set Back مندیبل توسط تکنیک BSSRO صرفنظر از روش Fixation زاویه گونیال کاهش می یابد.مواد و روشها: در این مطالعه که به صورت نیمه تجربی (Quasi experimental) و prospective انجام شد، 30 بیمار شامل 11 مرد و 19 زن در رده س...

full text

بررسی تغییرات زاویه گونیال مندیبل متعاقب جراحی عقب بردن فک پائین با تکنیک ساژیتال اسپیلیت دو طرفه

هدف: این مطالعه با هدف بررسی تغییر زاویه فک تحتانی گونیال بدنبال جراحی عقب بردن (set back) مندیبل با تکنیک استئوتومی ساژیتال اسپیلیت (bssro) فک تحتانی انجام گرفت. فرضیه این بود که با set back مندیبل توسط تکنیک bssro صرفنظر از روش fixation زاویه گونیال کاهش می یابد.مواد و روشها: در این مطالعه که به صورت نیمه تجربی (quasi experimental) و prospective انجام شد، 30 بیمار شامل 11 مرد و 19 زن در رده س...

full text

بررسی آناتومی کانالهای دندان پرمولر اول فک پائین بوسیله استریومیکروسکوپ

مقدمه بدون اطلاعات اولیه از آناتومی کانال ریشه امکان تمیز و آماده نمودن صحیح و پرکردن مناسب کانال دندان وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی کانالهای دندان پرمولر اول فک پائین به روش رنگ آمیزی کانال و ایجاد مقاطع عرضی از ریشه این دندان بوسیله استریومیکروسکوپ بود. مواد و روش‌ها در این مطالعه 100 دندان سالم پرمولر اول فک پائین کشیده شده انتخاب و ریشه دندانها از ناحیه CEJ بوسیله دیسکهای فلزی قطع...

full text

گزارش یک مورد کندروسارکوما در ناحیه سمفیز فک پائین

مقدمه: کندروسارکوما تومور بدخیم با منشا غضروفی می‏باشد. کندروسارکوما ناحیه فک و صورت تومور غیرشایعی می‏باشد و در فک بالا شایع‏تر از فک پایین است. شایع‏ترین نوع کندروسارکوم در فک، نوع مزانشیمال است. هدف ارائه این مقاله بررسی یک مورد نادر کندروسارکوما قدام فک پایین می‏باشد. گزارش مورد: خانمی 65 ساله، با شکایت از تورم دردناک قدام فک پایین که از یک سال پیش ایجاد شده بود به بخش بیماری دهان دانشکده ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 28  issue شماره 3,4

pages  167- 174

publication date 2004-09-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023